จาคอบ เอปสไตน์ คือ

• เอปสไตน์
  เซอร์จาคอบ เอปสไตน์

• จา     ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
• คอ     น. ส่วนของร่างกายที่ต่อศีรษะกับตัว, ราชาศัพท์ว่า พระศอ; ส่วนของภาชนะที่คอดอยู่ระหว่างตัวกับปาก เช่น คอหม้อ;
• คอบ     ๑ ( โบ ; กลอน ) ก. ครอบ, รักษา, ครอบงำ, ครอบครอง, เช่น พระเม้านอระเนิ้งคอบ เรียมทุกข์ เทือนี้. ( หริภุญชัย ). ๒ ( โบ ; กลอน ) ก. คืน,
• อบ     ก. ปรุงกลิ่นด้วยควันหรือรมด้วยกลิ่นในที่ที่ควันหรือกลิ่นกระจายออกไปไม่ได้; ทำให้ร้อนหรือสุกด้วยไอน้ำหรือไอไฟในที่ที่ความร้อนออกไม่ได้;
• เอ     ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
• เอปสไตน์     จาคอบ เอปสไตน์ เซอร์จาคอบ เอปสไตน์
• อป     อะปะ- คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ไม่, ปราศจาก, เช่น อปมงคล = ไม่เป็นมงคล, ปราศจากมงคล. ( ป. , ส. ).
• สไตน์     เกอร์ทรูด สไตน์
• ไต     ( สรีร ) น. อวัยวะคู่หนึ่งของคนและสัตว์ อยู่ในช่องท้องใกล้กระดูกสันหลัง ทำหน้าที่ขับของเสียออกมากับน้ำปัสสาวะ; สิ่งซึ่งเป็นก้อนแข็งอยู่ในเนื้อ.
• ตน     น. ตัว (ตัวคน) เช่น ตนเป็นที่พึ่งของตน; ลักษณนามใช้เรียกเทวดา ยักษ์ หรือพวกกายสิทธิ์ เป็นต้น เช่น ยักษ์ตนหนึ่ง เทวดา ๒ ตน.
• เซอร์จาคอบ เอปสไตน์    จาคอบ เอปสไตน์ เอปสไตน์
• สไตน์แบ็ก    จอห์น สไตน์แบค จอห์ฺน เอิร์น สไตน์เบก
• จาคอบส์    วิลเลีัยม วีมาร์ก จาคอบส์ ดับเบิลยู ดับเบิลยู จาคอบส์ เจน จาคอบส์
• จอห์ฺน เอิร์น สไตน์เบก    จอห์น สไตน์แบค สไตน์แบ็ก
• ้เอลเมอร์ เรเซนสไตน์    ไรซ์